пятница, 29 марта 2013 г.

ალექსანდრე საჯაია_,,კაფია"(ვახტანგ ჭელიძეს)



ქარი,ავდარი და მისტერია!..
ფიქრებმა ერთხელ მეც ამატირეს,
არაფერია,წვიმას აპირებს!
შენ კი მითხარი: - არაფერია!
ლამაზი იყო,მზე იყო მხოლოდ;
თეთრი სიზმარი,თეთრი ფერია.
მე სიყვარულიც დავკარგე ბოლოს,
შენ,კვლავ მითხარი: - არაფერია!
ცრემლები დაშრნენ.
დღეს-დღენი მიჰყვა...
გზებს ია-ვარდი დაუფენიათ.
არაფერია,მე ბავშვი ვიყავ,
თორემ ცრემლებიც არაფერია...
მოიტათ ღვინო.
...სულში ფარული
არ დარჩეს კიდევ ჩრდილი პატარაც,
ვხედავ,მეწვია მე სიხარული,
მაგრამ ძნელია მისი ატანაც.
მოიტათ ღვინო... ღვინო სისხლს ერთვის,
შეგათრთოლებს და სისხლის ფერია...
ვგიჟდები... ახლაც მაღირსე ერთი,
ძმავ ეგ ძვირფასი: - არაფერია!

Комментариев нет:

Отправить комментарий